آیا روز مرحمت در زمان ما، به قرن مرحمت تبدیل شده است؟ ایات جهاد فراموش شده،و ایات شکم و زیر شکم برمردم خوانده می شود؟ خونهای ریخته شده، با آب شسته می شود؟ و دستهای تا مرفق در خون، با شامپو خوشبو می شود؟ به کجا چنین شتابان؟ شما را چه شده که: چنین دلرحم و مست شده اید؟ ایا سوره ای نازل شده که ما بی خبریم؟ یا تاریخ را از انتها می خوانید؟ یوم المرحمه زمانی است که: تاریخ به انتها رسیده، و مشرکی باقی نمانده است. آنهم فقط یک روز و یک ساعت. در هوای داغ قوم پیروز. بعد از 81جنگ! و بعد از اینکه محمد ص گفت: دیگر کسی شکنجه نخواهد شد، و دیگر کسی کشته نخواهد گردید. دیگر خانواده شهیدی بی سرپرست نخواهد بود. پس به کدامین تفسیر، شما روز انتقام را به روز بخشش بدل کردید؟ ایا از کیسه خلیفه می بخشید؟ یا اینکه این همان ترس بنی صدری است؟ که اقا بگذارید دشمن داخل شود، در خانه با او بجنگیم! نه حتی از بنی صدر هم بالاتر: دشمن در خانه، با خیال راحت هموطن را به خاک و خون می کشد! کجاست آن اشراف اطلاعاتی؟ ایا سربازان گمنام، پی نام رفته اند و یا زاهدان، پی نان؟ و هواداران دنیا شده اند؟ شاید هم دشمن خود ما هستیم! و جرات نمی کنیم نام ببریم؟17هزار ترور در 15هزار قتلگاه. ولی افسوس از معرفی یک قاتل! چون ندیدند حقیقت، راه افسانه زدند. همه آنهایی که هم نام برده اند: گردن بگیر ها هستند. و لذا چیزی از انها در دست نیست. یا قاتل فراری افغانی: ده سال پیش دستگیر شده را معرفی می کنند. و می بینی که فضا آنقدر وهم آلود است که: همه به دنبال خرید زمان هستند. تا اصل موضوع فراموش شود. واضح تر از همه: دستور مستقیم ترامپ برای کشتن سلیمانی. شاید موضوع قوم ترسیده در کار باشد، که خدا نکند قوم خود فروخته. لذا باید منتظر قوم آخر باشیم. گویا این قوم به حج رفته، بجای زیارت خدا، به زیارت بازار کنیزان رفته باشند. و خداوند هم از انها امید بریده است؟ شاید نوبت یمن باشد، شاید نفس زکیه باید بیاید. باید که از حشد الشعبی عراق خواست، یا انصار الله یمن، و یا حزب الله لبنان. و شاید از فاطمیون افغانستان یا حسینیون ازربیجان: که در راهند. هر کس در هر کجا هست بداند: انتقام وظیفه اوست: علی قدر طاقته. قران است می فرماید: (انفروا خفافا و ثقالا). بروید حمله کنید: مخفیانه یا اشکار. حتی می فرماید:(قوموا لله مثنی و فرادا) اگر کسی هم نیامد، شما تنها بروید! کجا بروند؟ به سرزمین اسرا. و به تمام خانه ها(فجاسوا خلال الدیار). اما صد افسوس که دشمن، به سخنان قران بهتر عمل می کند. بجای اینکه مومنین خانه به خانه، دنبال صهیونیست ها باشند، آنها خانه به خانه دنبال فرماندهان غزه هستند. چرا چنین مسخ شده اند؟ آیا خورشید از غرب طلوع می کند؟ اینقدر اوضاع عوض شده؟ یا شما ها قوم ترسیده ای هستید که: ایه بعدی را عمل می کنید(ولاتجسسوا...) اشراف اطلاعاتی بر انها را حرام می دانید؟ ما را چه شده؟ ایا به امامزاده ای دخیل بسته ایم، که حتی ختنه نشده است؟ اگر چنین نیست، فضا را غبار آلود نکنید: همه بدانند که : امروز غزه کربلای جهان است: کودکان و زنان به اسارت برده شده اند. و یزید همچنان :خانه به خانه کوفه را می گردد. مسلم ابن عقیل ها از بالای دار الاماره ها پرت می شوند. و پرت کنندگان، جایزه می گیرند. و کوفیان شمشیر خود را، به سه درهم می فروشند. کجاست مختار و کجاست عمار؟ کجاست مالک اشتر؟ تیغ مالک تا پشت در های فتنه رفته است. اما ضربه آخر را نمی زند. اشعث کیست که نمی گذارد؟ این اشعث خودی است. شکم او از حکم علی ع باد کرده. فکر ویلاها، خودروهای به چنگ آورده، نمی گذارد تا به عدالت علی فکر کند. فریاد واقرانا برداشته. اما همین برای پیروزی علی ع کافی است؟ مگر آگاهی میلیاردی از مظلومیت غزه، کم دستاوردی است؟ ولو اشتباه فهمیده باشد. مگر دفاع از قران و حفظ حرمت آن، تعصب داشتن به ان کم هزینه می خواهد؟ بگذار علی هزینه ان را بپر دازد! سرخود را در اختیار کسانی قرار دهد: که نماز شب می خوانند، و قران را از بر هستند. ابن ملجم گرچه شقی ترین آدمها هست، ولی هست. و باید که شناخته شود. تا گردو غبار کنار برود.
