برخلاف تئوری های غربی، دولت سازی فقط در قرن 21نیست، بلکه از ابتدای تاریخ بوده است. ولی اسامی مختلف داشته است: از جمله برده داری! فئودالیسم، سرمایه داری و امپریالیزم. برحسب تعریف دولت، ملت در واقع تحت ستم دولت بوده است. یعنی دولت و ملت از هم جدا بودند. هرکه در سیستم دولتی وارد می شد، باید از سیستم ملت جدا شود. این جدایی لازم بوده چه: از نظر تئوری و چه از نظر عملی! زیرا یکی حاکم و دیگری محکوم، یکی ارباب، دیگری دهقان. یکی کارگر و دیگری سرمایه دار. امپرالیزم به معنی جمع دولتها: در مقابل جمع ملتها. به همین دلیل آنها را میتوان متقاعد کرد: که هرکس پایگاه اجتماعی اش تغییر کرد، دیدگاهش هم تغییر می کند. یا اینکه باید دیدگاه خود را، تغییر دهد تا بتواند طبقه اجتماعی خود را عوض کند. مثلا مردم با مالیات مخالفند، اما دولتها جانشان به آن بستگی دارد. آنهم نه پرداخت مالیات! بلکه اخذ مالیات. پس تفاوت ماهوی این دو کاملا آشکار است: که امروزه به نام تعارض منافع گفته می شود. عامل اصلی جدایی دولت و ملت، همین تعارض منافع هست: مردم می خواهند که پول نفت، بدون کم و کاست و به دلار بین آنها تقسیم شود. ولی دولت نمی خواهد: حتی یک دلار به مردم بدهد، می گوید حودمان می مانیم بی پول. شاخص مهم جدایی دولت و ملت، خزانه داری است. مردم، یعنی کسانی که خزانه را پر می کنند، دولت یعنی کسانی که خزانه را خالی می کنند. این نظریات، سلسله وار هست، و تمام ابعاد دولت سالاری و ملی گرایی را، روشن می کند بطوریکه هیچ نقطه مشترکی بین دولت و ملت، ساخته نمی شود. برای همین است: کسی که کاندیدا هست: یک تفکر هجومی دارد. ولی وقتی برنده شد، تفکر دفاعی می گیرد. قطع رابطه کامل با هواداران را، سرلوحه کار قرار می دهد :تا هرگز این تغییر رفتار را مواخذه نکنند. اما اینها همه تئوری های مادی است. دولت سازی در اسلام، که امروز آغاز شده است. همه دولت ها را تغییر می دهد. بدون کودتا و خونریزی. و حتی برعکس، انها کودتا می کنند!و خونریزی به راه می اندازند. بعنوان نمونه دولت اسرائیل است. که در مقابل تغییر دولت: به سوی دولت اسلامی، کودتا و جنگ به راه انداخته، هزاران کودک و زن را بخاک و خون کشیده، تا جلوی اعمال تغییر دولت را بگیرد.فرق امپراتوری ماهین در همین نکته است: که یک (دولت ملت) است. یعنی بجای نقاط افتراق، به نقاط مشترک می رسد. در اینجا بنا به دستور پیامبر و امام علی، نیازی به خزانه داری نیست. همه غنایم بین مردم :عینا و بلافاصله تقسیم می شود. به همین دلیل همه کشتی هایی که یمن می زند، متعلق به یمن است. و باید آن را بین مردم خودش تقسیم کند. و یا وقف زائران بیت المقدس کند. حزب الله لبنان هرچه میتواند: باید سلاح های پادگان های بمباران شده را، سالم بیرون آورد. و برای خود بردارد. حماس باید تمام ساختمان های شهرک سازی صهیونیستی را، مصادره کند. و بجای ساختمانهای تخریب شده، به صاحبان فلسطینی بدهد. از این رو در کشورهای دیگر هم باید: دولت های غربی که از ملتها جدا هستند، از بین بروند. و دولت ملت جدید ساخته شود. وکاخ سفید و ورسای و باتینگهام، به بی خانمها داده شود. در این دولت سازی جهانی که آغاز شده. مردم باید در میدان باشند. تصور نکنند اگر در خانه بنشینند، مردم غزه پیروز می شوند! آنها برای پیروزی به همه شما احتیاج دارند. کسانیکه میتوانند کار تبلیغی کنند، کسانی که نمی توانند، کمک مالی و کسانیکه قدرت بدنی دارند، باید خود را به غزه برسانند. همه 8میلیارد جمعیت جهان، از کوچک و بزرگ در این دولت سازی سهیم هستند. زیرا آرزوهای انان مهم است. مردم ایران در زمان انقلاب، کاملا دست خالی بودند. رژیم پهلوی از همه کشورها: پشتیبانی مالی و تسلیحاتی می شد. آنها هیچ دریچه ای به پیروزی نداشتند. ولی به خاطر امید و آرزوهای شان مبارزه می کردند. در جنگ تحمیلی هم هشتاد کشور جهان بیش از: هشتاد تریلیون دلار به صدام کمک کردند. ولی باز ایران انقلاب شده، پیروز شد.
